Archiwum filmów
Koneser
Koziołek 2012 - Poznański Przegląd Amatorskich Kabaretów
Kryptonim: Shadow Dancer
Królewna Śnieżka
Królowa Śniegu
Królowie lata
Książę nie z tej bajki
Kultowe środy - WPŁYW KSIĘŻYCA
Kultowe środy z Kieślowskim: TRZY KOLORY: BIAŁY
Kultowe środy z Kieślowskim: TRZY KOLORY: CZERWONY
Kultowe środy z Kieślowskim: TRZY KOLORY: NIEBIESKI
Kultowe środy z Kieślowskim: TRZY KOLORY: NIEBIESKI
Kultowe środy: PRZEMINĘŁO Z WIATREM
Kultowe środy: FORREST GUMP
Kultowe środy: PULP FICTION
Kumba
Kumba 3D
Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun
Kutrzeba cz. 1 i 2. Sensacje XX wieku
Kwartet
KŁAMSTEWKO
L.POETKI
LA CHIMERA
LA GOMERA
LA LA LAND
LA STRADA
LADY BIRD
LADY M
LAPA
LAS, 4 RANO
LASSIE
LASSIE - NOWE PRZYGODY
LAST CHRISTMAS
LATO
LATO 1993
LATO 85
LATO W PROWANSJI
LATO, KIEDY NAUCZYŁEM SIĘ LATAĆ
LEGEND
LEGIONY
LEGO BATMAN: FILM
LEGO. PRZYGODA
LEONARDO DA VINCI - MALARZ NA MEDIOLAŃSKIM DWORZE
LEONARDO DA VINCI. NOC W LUWRZE
LEONARDO. DZIEŁA WSZYSTKIE
LEONARDO. ODKRYWCA
LETNIE PRZESILENIE
LEWIATAN
LICORICE PIZZA
LICZBA DOSKONAŁA
LIGHTHOUSE
LIMBO
LION. DROGA DO DOMU
LISTA SCHINDLERA
LISTONOSZ PAT I WIELKI ŚWIAT
LISTOPAD
LISTY DO M 5
LISTY DO M. 2
LISTY DO M. POŻEGNANIA I POWROTY
LOCKE
LOKATORKA
LOLO
LOMBARD
LOUISE NAD MORZEM
LOVE
LOVE LIES BLEEDING
LOVE, ROSIE
LOVELING
LUCA
LUCIAN FREUD. AUTOPORTRET
LUDZIE GÓR - ALEKSANDER LWOW - spotkanie
LUDZIE GÓR | DOROTA RASIŃSKA - SAMOĆKO | Ku Koronie Himalajskich Marzeń
LUDZKI GŁOS
LUIS I OBCY
LUNANA. SZKOŁA NA KOŃCU ŚWIATA
Labirynt Fauna
Lampiony wolności
Lassie, wróć!
Lato Muminków
Listy do M. 3





Joe, Patrick i Biaggio skończyli już 15 lat i mają dość słuchania rodziców. Tego lata chcą spróbować wszystkiego, wziąć życie w swoje ręce i stać się mężczyznami. We trzech uciekają do lasu, budują dom i żyją jak królowie. Przynajmniej taki był plan… Wszystko komplikuje się, kiedy w leśnym domu pojawia się piękna Kelly, wspólny obiekt westchnień Joe i Patricka.

Laura wciąż wierzy, że któregoś dnia spotka swojego „księcia z bajki”. Ma już jednak 24 lata i w jej życiu nic się nie zmienia. Wtedy na jednej z imprez spotyka tajemniczego Sandro.


Reż. Krzysztof Kieślowski
Francja, Polska, Szwajcaria, 1994, 91 minut
Karol, polski fryzjer ożeniony z piękną Francuzką Dominique, prowadzi w Paryżu salon fryzjerski. Jednak stres wywołany pobytem w obcym kraju, nieznajomością języka i ludzi sprawia, że Karol staje się impotentem. Nie mogąc się doczekać przez 6 miesięcy skonsumowania ich związku Dominique rozwodzi się z mężem, zabierając mu cały majątek, łącznie ze starym "polonezem". Chociaż Karol nadal ją kocha, młoda kobieta nie daje mu nawet cienia nadziei, że kiedykolwiek do niego wróci. Pozostawiony na ulicy z jedną walizką Karol usiłuje zarobić na bilet powrotny do Polski grając w metrze na grzebieniu. Poznaje tam innego Polaka, Mikołaja, zdesperowanego intelektualistę, który nie widzi sensu dalszego życia. Mikołaj chce pomóc nieszczęsnemu fryzjerowi wrócić do kraju. W dużej walizce przemyca go samolotem jako jeden ze swych bagaży. Jednak na lotnisku walizka zostaje skradziona. Jej zawartość do niczego nie jest złodziejom potrzebna, więc pobity przez nich Karol ląduje na wysypisku śmieci. Ocknąwszy się, z ulgą stwierdza, że znów jest u siebie. Na rodzinnej ziemi odzyskuje skrzydła. Postanawia zbić majątek, by udowodnić Dominique, że jest jej wart. Zaczyna od dorabiania w zapyziałym zakładzie fryzjerskim swego brata Jurka, potem zostaje ochroniarzem w jednym z kantorów. Podsłuchawszy rozmowę swoich pracodawców wykorzystuje zdobyte informacje do przeprowadzenia bardzo korzystnej transakcji. Z dnia na dzień staje się bogaty. Wkrótce staje na czele międzynarodowej spółki handlowej, nieustannie pomnażając swój majątek. Próbuje się skontaktować z Dominique, ale była żona nie chce nawet z nim rozmawiać. Ponieważ Karol kocha ją równie silnie, jak nienawidzi, postanawia zemścić się na niej. By tego dokonać, musi jednak ściągnąć Dominique do Polski. Z pomocą Mikołaja pozoruje własną śmierć, a cały majątek zapisuje eks-małżonce, która powiadomiona o czekającym na nią spadku przyjeżdża czym prędzej do Warszawy. Wróciwszy po pogrzebie do swego pokoju hotelowego kobieta zastaje tam całkiem żywego Karola, który szykuje dla niej dalsze niespodzianki.Po "Niebieskim", pierwszej części trylogii "Trzy kolory", czystej, poetyckiej, niemal pozbawionej akcji, wypełnionej wysmakowanymi plastycznie obrazami i nastrojową muzyką, "Biały" zaskoczył zarówno krytykę, jak i widzów. Jest to gorzka komedia, pełna zdarzeń i niespodziewanych zwrotów akcji. Podczas gdy w "Niebieskim" upragniona wolność pojmowana jako całkowity brak więzów międzyludzkich i zobowiązań okazywała się koszmarem, pustką ziejącą martwotą, w "Białym" Kieślowski dowodzi, że we współczesnym świecie nie ma prawdziwej równości, bo w istocie każdy chce być równiejszy: lepszy, bogatszy, sprytniejszy od innych."Biały", pełen żartów i umowności balansujących na granicy absolutnego nieprawdopodobieństwa, zachowuje typową dla Krzysztofa Kieślowskiego względność, ale nie ma charakterystycznej dla niego tajemnicy. Z jednym wyjątkiem: postać Mikołaja grana przez Janusza Gajosa niesie ze sobą piętno wzięte jakby z innego filmu. To jest ktoś - jak pisał w "Tygodniku Powszechnym" Piotr Mucharski - kto musi przeżyć własną śmierć, by znów poczuć smak życia.Wśród wykonawców "Białego" zwraca uwagę Zbigniew Zamachowski (Karol) oscylujący między groteską a tragedią, kreujący swego bohatera trochę na wzór postaci chaplinowskich, oraz partnerująca mu Julie Delpy (Dominique).

Reż. Krzysztof Kieślowski
Francja, Polska, Szwajcaria, 1994, 99 minut
Valentine (Jacob), mieszkająca w Genewie dwudziestoletnia modelka, potrąca samochodem psa. Odnajduje jego właściciela, którym jest były sędzia (Trintignant). Ten jednak nie chce przyjąć zwierzęcia. Valentine zabiera psa, który pewnego dnia ucieka. Szukając go, przybywa ponownie do sędziego. Okazuje się, że podsłuchuje on rozmowy sąsiadów. Valentine jest początkowo oburzona, jednakże z czasem pomiędzy młodą kobietą a zgorzkniałym starym mężczyzną rodzi się przyjaźń.


Reż. Krzysztof Kieślowski
Francja, Polska, Szwajcaria, 1993, 100 minut
Julia traci w wypadku samochodowym pięcioletnią córeczkę i męża, wybitnego kompozytora. Chce popełnić samobójstwo, ale brakuje jej odwagi. Spędza noc z młodym muzykiem Oliverem, nie potrafi jednak czerpać przyjemności z seksu. Postanawia odrzucić wszystko, co ma jakikolwiek związek z jej dotychczasowym życiem. Z premedytacją wyrzuca do śmieci niedokończoną partyturę męża. Wynajmuje nowe mieszkanie i spaceruje ulicami Paryża, pogrążona w obojętnej zadumie. „Będę teraz robiła to, co chcę: po prostu nic”- zwierza się matce przebywającej w domu starców. Zaprzyjaźnia się z prostytutką Sandrine, ponieważ czuje, że jest jej potrzebna. Ta nowa znajomość dodaje Julii energii. Przypadkowo odkrywa, że mąż miał kochankę. Przyjmuje to jednak z dystansem, chce jedynie ją zobaczyć jako kogoś, kto miał intymny związek ze zmarłym. Dziewczyna jest w ciąży z mężem Julii. Bohaterka postanawia oddać rodzinny dom swej rywalce, choć przedtem zamierzała go sprzedać. Ten akt darowizny uwalniają od wspomnień. Znowu może cieszyć się życiem. Zaprasza Oliviera. Razem z nim pracuje nad partyturami męża. Gwałtowna namiętność przywraca ją światu. Pierwszy film tryptyku Trzy kolory.- „Niebieski", „Biały” i „Czerwony”, nawiązującego do haseł Wielkiej Rewolucji Francuskiej: wolność, równość, braterstwo i do francuskich barw narodowych, stawiający pytanie, czym jest wolność.

Reżyseria: Victor Fleming
Czas trwania: 238 minut
Rok produkcji: 1939
Gatunek: romans
Ekranizacja bestsellerowej powieści Margaret Mitchell. W 1939 r. arcydzieło Davida O. Selznicka, zdobywca Nagrody Akademii®, olśniło publiczność i zdefiniowało czym powinien wyróżniać się hollywoodzki hit: odważnym filmowaniem, pełnym rozmachu, pasji, dramatu i ponadczasowego romansu.
Film zdobył 14 nominacji do Oscara i aż 9 statuetek: w tym dla najlepszego filmu, za role aktorskie dla Vivien Leigh i Hattie McDaniel (pierwsza Afro-Amerykanka), reżyserię, scenariusz, scenografię, montaż, zdjęcia i twórcze wykorzystanie taśmy barwnej.

Reż. Robert Zemeckis
USA, 1994, 142 minuty
W tym nagrodzonym Oscarem filmie Forrest Gump, łagodna dusza urodzona w małym miasteczku w Alabamie, przeżywa jedno niezapomniane doświadczenie po drugim, przechodząc przez panoramę amerykańskiej historii od lat 50. do dziś. Przez całe życie wspiera go miłość do Jenny, przyjaciółki z dzieciństwa, z którą dzieli wspomnienia z całego życia. Na podstawie powieści Winstona Grooma.

Reż. Quentin Tarantino
USA, 1994, 154 minuty
Tytuł wywodzi się od amerykańskiej nazwy taniej literatury – powieści i komiksów – wydawanych w masowych nakładach. Quentin Tarantino i jego współscenarzysta Roger Avary połączyli kilka wątków podobnych opowieści – oscylujących od thrillera do melodramatu i od komedii do klasycznego filmu noir – w mozaikę kilkunastu historii, powielających wątki i motywy charakterystyczne dla tego typu prozy. Wśród kilkunastu bohaterów znaleźli się między innymi dwaj płatni mordercy pracujący na zlecenie potężnego gangstera, człowiek zajmujący się zacieraniem śladów zbrodni, znudzona żona gangstera nadużywająca narkotyków, bokser, któremu mafia zleciła przegranie walki, a który nie dotrzymał warunków umowy, drobni przestępcy i dilerzy narkotykowi. Sytuacje inspirowane literaturą i filmem, po wielkokroć wcześniej powielane, w tym zestawieniu nabierają świeżości i nowych znaczeń.

Historia małej zebry, która urodziła się bez połowy pasków na ciele. Odtrącony przez rodzinne stado, Kumba wyrusza na poszukiwanie magicznego źródła, w którym - jak stara głosi legenda - pierwsze zebry zyskały swoje pasy.

Historia małej zebry, która urodziła się bez połowy pasków na ciele. Odtrącony przez rodzinne stado, Kumba wyrusza na poszukiwanie magicznego źródła, w którym - jak stara głosi legenda - pierwsze zebry zyskały swoje pasy.

reż. Wes Anderson
Niemcy, USA 2021
Nominowany do Oscara wizjoner kina, Wes Anderson, w filmie "Kurier Francuski" przenosi na ekran zbiór opowiadań publikowanych w amerykańskim magazynie ukazującym się w fikcyjnym dwudziestowiecznym mieście we Francji. Po śmierci Arthura Howitzera Juniora, pochodzącego z Kansas, cenionego redaktora popularnego amerykańskiego magazynu "Kurier Francuski", z siedzibą w Ennui-sur-Blasé we Francji, zespół redakcyjny zbiera się w celu napisania nekrologu. Wspomnienia o Howitzerze składają się na cztery opowieści: "Reporter na rowerze" opisujący podejrzane dzielnice miasta; "Konkretne arcydzieło" o niepoczytalnym malarzu, jego strażniczce i muzie oraz pazernych marszandach; "Poprawki do manifestu" dokumentujące miłość i śmierć na barykadach podczas buntu studenckiego oraz "Prywatna jadalnia komisarza" – pełna napięcia historia o narkotykach, porwaniach i wyrafinowanej kuchni.


To będzie niepowtarzalny koncert, w którym światowej sławy kwartet wokalny znów zaśpiewa razem. Na scenie spotkają się Jean - ekscentryczna diva, jej pierwszy mąż – Redgie, lubieżny Wilfred oraz czwarty członek zespołu – roztrzepana Cecily, przedmiot pożądania Wilfreda. Tego wieczoru wyjdą na jaw ich grzeszne sekrety.


Czy znasz współcześnie żyjące poetki? Komu potrzebna jest poezja? Czy poezja pisana przez kobiety nieheteronormatywne pokazuje inny punkt widzenia?
Te i inne pytania stawiam sobie przed realizacją tego filmu, który jest wynikiem poszukiwań artystycznych od 2009 roku w ramach działań Damskiego Tandemu Twórczego (DTT). Poetki nieheteronormatywne bliżej poznałam podczas pierwszej edycji O’LESS Festiwalu, organizowanego przez DTT. Okazało się wtedy, jak wiele jest kobiet piszących poezję.

Reż. Alice Rohrwacher
Włochy, Francja, Szwajcaria, 2023, 130 minut
Nowa produkcja nominowanej do Oscara Alice Rohrwacher to romantyczna opowieść o poszukiwaniu spełnienia, gdzie przeszłość i teraźniejszość wzajemnie się dopełniają. Kolejna w dorobku włoskiej reżyserki pełna oryginalnych bohaterów, lokalnego folkloru oraz niezwykłych krajobrazów piękna filmowa baśń. W rolach głównych Josh O’Connor, Isabella Rossellini oraz Alba Rohrwacher. Każdy ponoć ma swoją Chimerę. Coś, o czym marzy, ale nie może tego zdobyć. Dla grupy drobnych złodziejaszków rabujących okoliczne groby i handlujących archeologicznymi znaleziskami to chęć szybkiego wzbogacenia się. Oznaczałaby ona wybawienie od dalszej pracy. Arthurowi (Josh O’Connor) z kolei przypomina Beniaminę. Kobietę, którą kochał i stracił. Mężczyzna łatwo się jednak nie poddaje i postanawia rzucić wyzwanie niemożliwemu. Nawet jeżeli oznaczałoby to błąkanie się po mitycznych zaświatach. W poszukiwaniu legendarnych zakopanych drzwi, pozwalających przekroczyć mu próg innej rzeczywistości, Arthur łączy siły z rabusiami. Oferuje im swój talent do wskazywania miejsc, gdzie znajdują się starożytne skarby, w zamian za to, że będą dla niego przekopywać okolicę. Tak rozpoczyna się niezwykła, pełna magii podróż w nieznane…

Mistrz rumuńskiej Nowej Fali zabiera nas więc na wakacje od powagi, i to nie byle gdzie, bo na Gomerę, jedną z Wysp Kanaryjskich. To tu przypływa skorumpowany, ponury gliniarz z Bukaresztu (Vlad Ivanov), by nauczyć się sekretnego lokalnego języka gwizdów, el silbo. Dzięki niemu Cristi może dogadywać się z mafią i planować porwanie, gwiżdżąc na policyjne podsłuchy. Nauczycielami Rumuna zostają tutejszy gangster i tajemnicza, ciemnowłosa femme fatale (Catrinel Marlon), której nie mogło zabraknąć w opowieści mistrzowsko doprawiającej mieszankę kryminału, komedii, heist movie i westernu garścią błyskotliwych nawiązań do filmów noir. Zresztą to właśnie kobiety pociągają za sznurki tej nietypowej opowieści o policjantach i złodziejach.
„La Gomera” sprytnie buduje komedię o cynicznym policjancie uwikłanym w podwójną (czy tylko?) grę, używając do tego licznych nawiązań. A przy tym kojarzący się z serią „Ocean’s”, brawurowo żonglujący cytatami z arcydzieł Hitchcocka, Hawksa i Forda; odsyłający do „Gildy” z Ritą Hayworth, ale i słynnych obrazów Edwarda Hoppera; film Porumboiu jest pochwałą własnego języka. Takiego, którym można opowiadać o świecie bez uciekania się do klisz, i w którym humor obnaża dętą powagę wszelkich struktur i instytucji – czy będzie to przywiązana do rytuałów mafia, uzależniona od biurokracji policja, czy ślepo powielające gatunkowe przykazania Hollywood.

Reż. Damien Chazelle
USA, Hongkong, 2016, 126 minut
Mia jest początkującą aktorką, która w oczekiwaniu na szansę pracuje jako kelnerka. Sebastian to muzyk jazzowy, który zamiast nagrywać płyty, gra do kotleta w podrzędnej knajpce. Gdy drogi tych dwojga przetną się, połączy ich wspólne pragnienie, by zacząć wreszcie robić to co kochają. Miłość dodaje im sił, ale gdy kariery zaczynają się wreszcie układać, coraz mniej jest czasu i sił dla siebie nawzajem. Czy uda im się ocalić uczucie, nie rezygnując z marzeń?


scenariusz: Greta Gerwig
Christine „Lady Bird” McPherson ze wszystkich swych młodzieńczych sił sprzeciwia się matce. Kobiecie silnej, wyrazistej o jasno sprecyzowanych poglądach, pracującej bez wytchnienia jako pielęgniarka po tym, jak jej mąż stracił pracę. Warto wspomnieć, że bunt tytułowej Lady Bird to tak naprawdę walka z samą sobą, bowiem niezależność nastolatki jest lustrzanym odbiciem charakteru matki.




Reż. Hanno Olderdissen
Niemcy, 2023
Przed wami pełna zagadek, akcji i emocji kontynuacja przygód najwierniejszego psa świata. Poprzednią część, opartą na motywach bestsellerowej książki Erica Knighta, zatytułowaną „Lassie, wróć!”, zobaczyło w polskich kinach ponad 300 000 widzów. Tym razem uwielbiany przez wszystkich owczarek szkocki długowłosy (czyli rasa znana również pod nazwą „collie”) wraz ze swoim ukochanym opiekunem wyruszą na poszukiwanie zaginionego czworonoga. Nie będzie tu miejsca na uganianie się za własnym ogonem. Szykuje się niezwalniająca tempa przygoda dla całej rodziny bez względu na wiek! Rozpoczynają się letnie wakacje! W tym roku Flo nie chce się jednak rozstawać z ukochanym psem Lassie. Zamiast spędzić wczasy na Gran Canarii z rodzicami, chłopiec i jego kudłaty towarzysz wyruszają wraz z przyjacielem rodziny Gerhardem w podróż na farmę ciotki Flo. Kobieta mieszka tam ze swoimi dziećmi i sunią rasy Jack Russell Terrier. Kiedy Flo i nowi znajomi dowiadują się o znikających w wiosce psach postanawiają się tym zainteresować. Prawdziwe zmartwienie przychodzi, gdy tracą z oczu Lassie i ukochaną suczkę cioci. Okazuje się, że ktoś włamał się do domu i porwał małego czworonoga! Trójka przyjaciół wraz ze szczęśliwie znalezioną Lassie wyrusza na poszukiwanie złodziei i ratunek małego pieska.





Pozornie nudne wakacje na idyllicznej wyspie na Morzu Śródziemnym, z dwiema starszymi paniami, zamieniają się w doświadczenie zmieniające życie 12-letniej Sofii, która przeżywa swoje pierwsze zauroczenie i pierwszy pocałunek. Ponowne spotkanie ze zwariowaną rodziną okazuje się momentem docenienia wartości związanych z więzami rodzinnymi i tradycją.





Leonardo da Vinci. Noc w Luwrze, zgodnie z intencją wystawy, stawia w centrum malarstwo; z uwagą bada znaczenie tej dyscypliny dla twórczych działań i odkryć Leonarda, w zajmujący sposób analizuje jego techniki malarskie i praktyki artystyczne.
Ponieważ wystawa cieszyła się szaloną popularnością, zdjęcia realizowano w nocy, co pozwoliło stworzyć kameralną, intymną wręcz atmosferę, tak cenną dla kontemplacji dzieł.

Leonardo da Vinci to bez wątpienia najbardziej znany artysta, teoretyk sztuki, pisarz, architekt i uczony wszech czasów. Jego geniuszowi poświęcono już niezliczone ilości dokumentów, programów telewizyjnych, reportaży i filmów fabularnych. Nadal jednak nie zbadano wystarczająco dokładnie najważniejszego elementu, który składa się na fenomen Leonarda – jego sztuki.
Phil Grabsky już po raz drugi zajmuje się Leonardem. Jego pierwszy film z 2011 roku (inaugurujący cykl „Exhibition on Screen” jego pomysłu) omawiał tylko dzieła artysty z okresu mediolańskiego. Teraz widzowie zobaczą „Monę Lisę”, „Ostatnią Wieczerzę”, „Damę z łasiczką” i wszystkie inne ocalałe dzieła. Niektóre z nich nigdy przedtem nie były prezentowane szerokiej publiczności. Część została niedawno poddana renowacji.
Film „Leonardo. Dzieła wszystkie” skupia się również na życiu Leonarda, jego wynalazkach, umiejętnościach rzeźbiarskich, militarnym doświadczeniu i talencie do polityki. To dokument, który w pełni przedstawia jego historię. Zdjęcia realizowano na całym świecie, również w Muzeum Narodowym w Krakowie.

Reż. Jim Capobianco, Pierre-Luc Granjon Francja,
USA, Irlandia, Luksemburg, 2023, 100 minut, polski dubbing
Przepiękna, lalkowa animacja poklatkowa, nawiązująca do życia szesnastowiecznego odkrywcy Leonarda da Vinci. Forma opowieści jest minimalistyczna, a zarazem bardzo interesująca dla młodego widza. Nie bombarduje go atrakcjami i nie przebodźcowuje, lecz w spokojny i przyjazny sposób opowiada o końcowym etapie kariery słynnego wynalazcy i artysty. Film oparty jest na prawdziwych dziełach mistrza – szkicach i rysunkach – co dodaje mu autentyczności. Głównego bohatera poznajemy u kresu życia, jednak mimo dojrzałego wieku, Leonardo nie rezygnuje z dziecięcej ciekawości i zadawania przenikliwych pytań. Nie boi się popełniania błędów i podejmowania eksperymentalnych przedsięwzięć. Zwłaszcza, że przyszło mu istnieć w czasach, gdy dominujący dogmat religijny ścierał się z wiedzą i prawdą, bo nie traktował ich jako mechanizmy tłumaczące relacje między człowiekiem a otaczającym go światem. Postać Leonarda pokazuje, że pomimo niesprzyjających okoliczności nie powinniśmy rezygnować z naszych marzeń, a wytrwałość i dążenie raz wybraną drogą przybliża nas do odkrywania nowych przestrzeni w poznawaniu samego siebie, drugiego człowieka i sensu życia. Główny bohater jest uosobieniem cech prawdziwego naukowca, który mimo przeciwności nie poddaje się i wciąż dąży do zwiększenia swojej wiedzy o świecie. Leonardo. Odkrywca to fantastyczna pozycja dla nauczycieli, która przekonuje, że nauka jest super! Film może stać się inspiracją do przeprowadzania własnych badań czy eksperymentów. Pokazuje, że nauka i wiedza nie są nudnymi kategoriami szkolnymi, lecz pobudzają kreatywność, poszerzają światopogląd i mogą stać się prawdziwą pasją.



Reżyseria: Paul Thomas Anderson
Produkcja: USA, 2021
Po obejrzeniu tego trailera niewątpliwie uśmiech na Waszej twarzy zagości od uch a do ucha:) „Licorice Pizza” to najnowszy film wybitnego Paula Thomasa Andersona, reżysera takich produkcji jak „"Magnolia", Nić widmo”, „Boogie Nights” "Aż poleje się krew" czy „Mistrz”. Historia toczy się na początku lat siedemdziesiątych w dobie wolności, eklektycznej mody i rewolucyjnej muzyki. Ukazane z ogromną czułością i sentymentem do epoki, szczenięce zauroczenie dorastających w Los Angeles Alany i Gary’ego rozwija się na tle powstawania pierwszych filmowych mega produkcji w Fabryce Snów i wielkich przemian kulturowych czasu wolnej miłości. Oprócz debiutujących Alany Haim i Coopera Hoffmana (syna nieodżałowanego Philipa Seymoura Hoffmana) w filmie występują również: Bradley Cooper, Sean Penn, Tom Waits, John C. Reilly, Maya Rudolph i inni.

Reż. Krzysztof Zanussi
Polska, Włochy, Izrael, 2022
Joachim (Andrzej Seweryn) to dojrzały mężczyzna, który już nic nikomu nie musi udowadniać. Jest zamożny, a jego życie było pasmem sukcesów. Kaprys losu stawia na jego drodze trzydziestoletniego Davida (Jan Marczewski), geniusza matematycznego, który porzuca obiecującą karierę biznesową zagranicą i szuka właściwego pola dla swoich talentów w Polsce. Sprawy komplikują się, kiedy w życie Davida wkracza Ola (Julia Latosińska). Joachim i David to dwaj mężczyźni na zupełnie innych etapach życia. Czego każdy z nich może nauczyć się od drugiego? Jak wybrać pomiędzy intelektem, wiarą i miłością? W „Liczbie doskonałej” Krzysztof Zanussi powraca do najważniejszych tematów swojej twórczości i prezentuje je w nieoczekiwanej formie intelektualnego thrillera.


Reż. Ivan Sen
Australia, 2023
Travis Hurley (w tej roli Simon Baker) to wypalony zawodowo detektyw, zmagający się z własnymi demonami. Mężczyzna przybywa do odległego górniczego miasteczka w południowej Australii, by raz jeszcze przyjrzeć się nierozwikłanej sprawie, która wstrząsnęła mieszkańcami tego osobliwego miejsca przed dwudziestoma laty. Doszło wtedy do tajemniczego morderstwa aborygeńskiej dziewczynki Charlotte Hayes. Sprawcy nie złapano, a pobieżnie prowadzone śledztwo szybko zakończono. Travis nie daje jednak za wygraną, choć dla miejscowych udzielanie jakichkolwiek informacji białemu policjantowi nie jest tak oczywiste. Bohater dociera do rozbitej rodziny ofiary, żyjących świadków oraz samotnego brata głównego podejrzanego, zyskując nową perspektywę spojrzenia na wydarzenia sprzed lat. Prawda powoli zaczyna wychodzić na jaw w tej intymnej opowieści o próbie radzenia sobie ze stratą oraz podejściu wymiaru sprawiedliwości do rdzennych mieszkańców Australii.


„Lista Schindlera” otrzymała aż 7 Oscarów®, m.in. za najlepszy film, dla najlepszego reżysera, za najlepszy scenariusz adaptowany oraz za muzykę. Film został wyróżniony również 7 statuetkami BAFTA, trzema Złotymi Globami i kilkudziesięcioma innymi filmowymi wyróżnieniami. Dziś obraz Spielberga uchodzi za dzieło kultowe. W 2007 r. Amerykański Instytut Filmowy umieścił „Listę Schindlera” na ósmym miejscu pośród stu najlepszych amerykańskich filmów w historii.
W filmie niezapomniane kreacje stworzyli Liam Neeson, który wcielił się w postać Oskara Schindlera, Ralph Fiennes w roli bezwzględnego nazisty Amona Götha, Ben Kingsley w roli Izaaka Sterna. Na ekranie zobaczymy także polskich aktorów, m.in. Andrzeja Seweryna, Annę Muchę i Piotra Polka.


Sarnet opowiada historię mieszkańców wsi, którzy starają się przetrwać zimę, i pary młodych ludzi borykających się z problemami miłosnymi. Historia zanurzona jest w lokalnych wierzeniach, które przenikają każdą sferę życia postaci – zmarli powracają do świata żywych, by spotkać się z członkami swoich rodzin, bohaterowie zawierają pakty z diabłem, przygotowują eliksiry i budują kratty, czyli złożone z drewna i metalu stwory pozostające na usługach swoich twórców. A ponieważ wszystko to okraszone zostało przepięknymi, czarno-białymi zdjęciami Marta Taniela i obłędną muzyką Jacaszka, "Listopad" jest filmowym przeżyciem, o którym nie da się zapomnieć.

REŻYSERIA: Łukasz Jaworski
Polska 2022
„Listy do M.” powracają z piątą częścią wigilijnej opowieści. W najnowszej odsłonie zobaczymy świąteczne perypetie ulubionych bohaterów. Z czym zmierzą się tym razem? Szczepan i Karina uwikłają się w bitwę o spadek, który może poróżnić nawet najbliższych. A przy okazji, na własnej skórze, sprawdzą czy „z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach”. Nie zawsze kryształowy Mel stanie na drodze innego, niekoniecznie „świętego” Mikołaja, a wydarzenia z jego udziałem staną się medialną sensacją. Natomiast słabo znoszący samotność Wojciech, całkiem przypadkowo, pozna sympatycznego wigilijnego oszusta. To oczywiście nie wszystko! W tej części pojawią się też nowi bohaterowie i ich zaskakujące historie. „Listy do M. 5” skupią się na uniwersalnych wartościach, takich jak: miłość, bliskość i życzliwość, które, szczególnie teraz, są najważniejsze.


Reż. Łukasz Jaworski
Polska, 2024, 123 minuty
Zbliżają się kolejne Święta Bożego Narodzenia. Wszyscy szykują się do Wigilii i rodzinnego biesiadowania. Padają obietnice i deklaracje, których niełatwo dotrzymać… Ale w Święta wszystko jest możliwe! Mel stara się rozkręcić własny biznes po tym, jak po 15 latach został zwolniony z firmy. Okazuje się jednak, że bycie przedsiębiorcą wcale nie jest takie łatwe. Zwłaszcza gdy ma się wśród pracowników kopię dawnego siebie (Kirył Pietruczuk). Szef postanawia więc uczynić wszystko, co w jego mocy, by sprowadzić podopiecznego na dobrą drogę. W tym samym czasie Szczepan i Karina starają się zorganizować normalną, spokojną wigilię. I może by im się to udało, gdyby nie rura w kuchni, która pęka i doprowadza do zalania całego piętra. A że znalezienie dostępnego hydraulika w taki dzień jest niemożliwe, muszą prosić o pomoc dawnego sąsiada Lucka (Janusz Chabior). Mężczyzna wpada do nich z nieoczekiwanym gościem. Poza tym Wojtek przygotowuje się do kolejnych samotnych świąt w wielkim domu. I gdy wydaje się już, że życie wdowca straciło sens, na jego drodze pojawia się piękna nieznajoma (Magdalena Walach). Pojawienie się w kinach kolejnej części Listów do M. to już tradycja, a ta najnowsza idealnie wpisuje się w świąteczny klimat. Ma wiele zabawnych i wzruszających momentów. Na pewno poczujecie w sercu ciepełko.




Jola i Wiesiek to para w życiu i biznesie z Bytomia. Wraz z trójką swoich pracowników prowadzą prawdopodobnie największy lombard w Europie. Czas jego świetności minął jednak wraz z zamknięciem okolicznych kopalni i szerzącym się w mieście bezrobociem. Pozbawieni środków do życia mieszkańcy „polskiego Detroit” znoszą pod zastaw coraz bardziej absurdalne i bezużyteczne przedmioty. Upadającemu biznesowi nie pomagają ani szalone, marketingowe pomysły Wieśka, ani tym bardziej czułe serce Joli, która klientów wspiera nie tylko dobrym słowem, ale i gorącą zupą czy ciepłym kożuchem. Choć lombard przynosi straty, to staje się ważnym centrum życia lokalnej społeczności. Wkrótce jednak znajduje się na krawędzi bankructwa, a związek Joli i Wieśka zostaje wystawiony na próbę. W obliczu nadciągającej katastrofy, właściciele podejmą ostatnią próbę ratowania biznesu i miłości.


Reż. Rose Glass
Wielka Brytania, USA, 2024, 104 minuty
„Love Lies Bleeding” w reżyserii Rose Glass to romans na sterydach, który zamiast łez wyciska siódme poty. To również kino zemsty, w zaskakujący sposób łączące brutalność z uwodzicielską vintage’ową estetyką. W prowincjonalnym amerykańskim miasteczku lat 80. managerka siłowni Lou (Kristen Stewart) traci głowę dla tajemniczej Jackie (Katy O’Brian) – hiperambitnej kulturystki, marzącej o wygraniu zawodów w Las Vegas. Landrynkowe kolory i szelest ortalionowych dresów nie maskują wszechobecnej przemocy, której sprawcami są lokalni gangsterzy, na czele z ojcem Lou (Ed Harris). Kiedy rodzinne szambo wybije, dziewczyny wezmą się za sprzątanie. Ale plamy z krwi wywabia się równie trudno, jak kłamstwa i złe wspomnienia. Krwawe, seksowne i nieobliczalne „Love Lies Bleeding” od A24 podbiło publiczność Sundance i Berlinale. Rose Glass, znana ze świetnie przyjętej „Saint Maud”, dowodzi nim, że tworzy kino zaskakujące i rozwalające wszelkie scenariuszowe prawidła, i że potrafi bawić się filmem niczym Tarantino. Napisane wspólnie z Polką Weroniką Tofilską (reżyserką netfliksowego przeboju „Reniferek”) jest hipnotyzującym thrillerem pełnym pożądania i fascynacji muskularnym ciałem, pięknym i jednocześnie niebezpiecznym. „Love Lies Bleeding” to podszyta czarnym humorem opowieści o wielkiej miłości i jeszcze większych bicepsach, która stawia prowokacyjne pytanie o to, ile siły potrzebuje kobieta, żeby wywalczyć sobie wolność.



USA 2021
"Luca" to najnowsza animacja studia Disney/Pixar, której akcja rozgrywa się w pięknym nadmorskim miasteczku na Riwierze Włoskiej. Pełen niezwykłych przygód film opowiada o dorastaniu dwójki przyjaciół. Chłopcy wspólnie przeżywają niezapomniany letni czas, który upływa im na niekończących się przejażdżkach na skuterze i delektowaniu się lodami. Jednak ich beztroską zabawę może w każdej chwili zepsuć ujawnienie głęboko skrywanego sekretu. Obaj są potworami morskimi z innego świata znajdującego się tuż pod powierzchnią wody.

Na wystawie pokazanych zostanie ponad 50 obrazów, grafik i rysunków, w których Lucian Freud, mistrz brytyjskiej sztuki współczesnej, malarz realista, skierował swoje przenikliwe spojrzenie na własną sylwetkę.
Tworzone przez prawie siedem dekad autoportrety Freuda dają fascynujący wgląd zarówno w jego psychikę, jak i w jego rozwój jako malarza. Od pierwszego portretu, namalowanego w 1939 roku, do ostatniego, wykonanego 64 lata później, widziane razem obrazy przedstawiają wciągające studium autoprezentacji i procesu starzenia się. To wyjątkowo okazja, by poznać dzieło życia Luciana Freuda.
Twórczość Freuda określana jest mianem radykalnego realizmu, a jego obrazy sprzedają się na aukcjach za milionowe kwoty.

Urodził się 18 września 1953 r. w Krakowie. W 1973 r. ukończył Lotnicze Zakłady Naukowe we Wrocławiu z dyplomem technika mechanika osprzętu lotniczego, rozpoczynając jednocześnie studia na kierunku Maszyny i Urządzenia Górnicze, na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. W 1983 r. – po 10,5 latach studiów, przedłużonych o 5,5 roku z powodu aktywnej działalności alpinistycznej – obronił pracę dyplomową na temat „Wymagania wytrzymałościowe i technika asekuracji jako podstawowe problemy zastosowania lin alpinistycznych", uzyskując tytuł magistra inżyniera mechanika.
Wspina się od 1970 roku. W 2014 r. Walny Zjazd Polskiego Związku Alpinizmu nadał mu godność Członka Honorowego PZA.
W latach 1972-75 w Tatrach przeszedł szereg trudnych dróg latem i zimą. W 1974 i 1975 r. był mistrzem Polski we wspinaczce na czas oraz uczestniczył w międzynarodowych zawodach wspinaczkowych w ZSRR, Czechosłowacji, Bułgarii i na Węgrzech. W latach 1975-79 wspinał się w Alpach (latem i zimą), Norwegii, Pamirze i Hindukuszu Afgańskim. Czterokrotnie był w Kaukazie (1981, 1987, 2013 i 2015). Wyprawa do Afganistanu (1977), w czasie której wspólnie z Krzysztofem Wielickim i Jerzym Pietkiewiczem dokonał pierwszego przejścia nową drogą lewego filara (3000 m wysokości) szczytu Kohe Szachaur (7116 m n.p.m.), a potem (1978) wejście na Pik Rewolucji (6954 m n.p.m.), były wstępem do jego kariery himalajskiej. W 1979 r. został uczestnikiem wyprawy Andrzeja Zawady, która w sezonie 1979/80 zdobyła po raz pierwszy w zimie najwyższy szczyt świata Mount Everest (8848 m n.p.m.).
W latach następnych uczestniczył w wielu ekspedycjach w Himalaje i Karakorum, biorąc udział w zdobywaniu szczytów: K2 (8611 m n.p.m.) – dwa razy, w tym raz w zimie, 1982 i 1987/88; Dhaulagiri (8167 m n.p.m.) – dwa razy, w 1983 i solo w 1985; Yalung Kang (8505 m n.p.m.) – w zimie 1988/89; Broad Peak (8047 m n.p.m.) – w zimie 1988; i Mt. Everest (8848 n.p.m.) – dwa razy, 1986 i 1991. Zdobył cztery ośmiotysięczniki: Manaslu (8163 m n.p.m.) w 1984 z Krzysztofem Wielickim; Lhotse (8516 m n.p.m.) w 1986 z Tadeuszem Karolczakiem; Cho Oyu (8203 m n.p.m.) w 1987 z Tadeuszem Karolczakiem; i Gasherbrum II (8035 m n.p.m.) w 1993 z Piotrem Snopczyńskim i Larym Hallem z USA. Wśród gór niższych ma na koncie pierwsze polskie i jak dotąd najszybsze w historii (7,5 godziny, samotnie, w 1990) wejście na Pumori (7165 m n.p.m.). Jesienią 1991 roku zorganizował i kierował międzynarodową wyprawą na zachodnią grań Mount Everestu (Polish Jack Wolfskin Everest Expedition 91). Uczestniczył także w wyprawach na: Latok III (1984, wyprawa jeleniogórsko-wrocławska), Rakaposhi (1990), 2 razy na Diran (1991, 2004), Aconcaguę (był 6 razy na szczycie), Khan Tengri (2000) i Mount McKinley (2005). Łącznie 22 razy – w Hindukuszu, Pamirze, Himalajach, Karakorum, Andach i Tien Shan – wchodził na szczyty przekraczające 6000 m n.p.m.
Za wyczyny alpinistyczne dwukrotnie honorowany złotymi medalami „Za wybitne osiągnięcia sportowe”: za zimowy Everest 1979/80 i za wytyczenie (razem z Krzysztofem Wielickim) nowej drogi na wschodniej ścianie Manaslu w 1984 r.
W 1994 r. stworzył pierwszy w Polsce miesięcznik wspinaczkowy pt. GÓRY i ALPINIZM, który redagował i wydawał do 2005 r. publikując w sumie 98 numerów w ramach dziesięciu roczników. W związku z wydawaniem czasopisma od 1995 r. – zawsze w ostatni weekend września – organizuje Spotkania Czytelników i Miłośników GiA, które odbywają się do dziś. Uczestniczyło w nich od 100 do 550 osób. Jak dotąd odbyło się 26 spotkań.
Jest autorem licznych artykułów i notatek prasowych o tematyce alpinistycznej (pisanych od 1977 r.) do dzienników (np. 120-odcinkowy cykl w Wieczorze Wrocławia) i czasopism, także zagranicznych. Wydał książki wspomnieniowe: „Wybrałem góry" (1990), trzykrotnie wznawianą „Zwyciężyć znaczy przeżyć", „Zwyciężyć znaczy przeżyć – 20 lat później” (2014) i „Zwyciężyć znaczy przeżyć – ćwierć wieku później” (2018), oraz podręcznik pt. „Liny alpinistyczne" (1991). W 1998 r. zebrał, opracował i wydał „Wielką Księgę Humoru Rysunkowego GiA”. Do kilku innych książek napisał wstępy lub rozdziały.

— ֍ —
W S T Ę P
Dorota Rasińska-Samoćko, wchodząc 9 października 2024 roku na Shishapangmę, dokonała historycznego osiągnięcia i stała się pierwszą oraz jedyną Polką z Koroną Himalajów i Karakorum, pierwszą himalaistką z Europy Środkowo-Wschodniej i Południowej, a także piątą kobietą na świecie i najszybszym himalaistą bez teamu sponsorskiego i komercyjnego.
— ֍ —
Dorota opowie o swojej pasji, motywacji, marzeniach, filozofii życia oraz o tym, jak można połączyć romantyzm z wysokogórskimi realiami. Jej droga ku osiągnięciu Korony Himalajów i Karakorum w rekordowe 3 lata (2021-2024) nie była ani łatwa i ani prosta, ale pełna wyzwań fizycznych, psychicznych, jak również tych, które wiązały się z przełamywaniem stereotypów. Najpierw osiągała szczyty dyplomacji jako zawodowy dyplomata, a potem udowodniła, że można przebijać skalne sufity, ustanawiając rekordy i wchodząc w 2022 roku na 7 ośmiotysięczników w 3 miesiące (w tym te najtrudniejsze, jak K2, Nanga Parbat, Annapurna, Kangchengzonga).
— ֍ —
Jej ostatnie wyprawy w lipcu 2024 r. na Gasherbrum I i II (dwa szczyty zdobyte w ciągu 7 dni) pełne były wyzwań: zmagania się z huraganowym wiatrem, „białą ciemnością”, oblodzeniem, 22-godzinnym atakiem szczytowym i wypadkiem partnera wspinaczkowego. Mimo wszystkich tych trudności, to Dorota otwierała drogi i dokonywała pierwszych wejść w sezonie.
— ֍ —
B I O G R A M
Dorota Rasińska-Samoćko – himalaistka, podróżniczka, prawnik, dyplomata
— ֍ —
Pierwsza i jedyna Polka, która zdobyła Koronę Himalajów i Karakorum, a dokonała tego w rekordowym czasie 3 lat (2021-2024). Jednocześnie jest pierwszą himalaistką z Europy Środkowo-Wschodniej i Południowej z takim tytułem, piątą kobietą na świecie i najszybszym himalaistą bez teamu sponsorskiego oraz wielkiego komercyjnego zaplecza, który wszedł na wszystkie szczyty Korony Himalajów i Karakorum w 3 lata.
— ֍ —
W 2022 roku ustanowiła światowy rekord – w zaledwie 3 miesiące weszła na 7 ośmiotysięczników bez wsparcia zespołowego i bez sponsorów. Były to tak wymagające ośmiotysięczniki jak: Annapurna, Kangchengzonga, Lhotse, Makalu (w Nepalu od 28 kwietnia do 28 maja), a następnie w Pakistanie: Nanga Parbat, Broad Peak, K2 (od 1 lipca do 28 sierpnia). Nazywana jest przez Szerpów i w środowisku Speed Lady albo Iron Lady. Ma w swoim dorobku 9 ośmiotysięczników osiągniętych w 1 rok, a w sumie stanęła 16 razy na ośmiotysięcznych szczytach (2 razy na Manaslu, drugie wejście w 5 dni bez aklimatyzacji oraz 2 razy na Makalu). Od 2021 roku realizuje projekt Podwójna Korona, mający na celu osiągnięcie Korony Himalajów i Karakorum oraz Korony Ziemi.
— ֍ —
Z zawodu jest prawnikiem i dyplomatą, a z zamiłowania pasjonatką natury, podróży i sportów ekstremalnych. Poza himalaizmem uprawia m.in. nurkowanie, jazdę na nartach i aktywnie podróżuje, odbywając liczne trekkingi oraz wspinaczki na wszystkich kontynentach Planety. Zwiedziła z plecakiem 140 krajów (głównie samotnie). Otrzymała liczne nagrody: dwa razy Kolosy, Orła oraz Primus Inter Pares. Napisała dwie książki.
— ֍ —
WEJŚCIA NA SZCZYTY OŚMIOTYSIĘCZNIKÓW (16)
2021.05.12 – Mt. Everest (8848 m n.p.m.)
2021.09.25 – Manaslu (8163 m n.p.m.)
2022 04.28 – Annapurna I (8091 m n.p.m.)
2022.05.12 – Kangchengzonga (8586 m n.p.m.)
2022.05.22 – Lhotse (8516 m n.p.m.)
2022.05.28 – Makalu (8484 m n.p.m.)
2022.07.01 – Nanga Parbat (8126 m n.p.m.)
2022.07.20 – Broad Peak (8051 m n.p.m.)
2022.07.28 – K2 (8611 m n.p.m.)
2023.05.18 – Dhaulagiri (8167 m n.p.m.)
2023.09.20 – Manaslu (8163 m n.p.m.), po raz drugi, w 5 dni bez aklimatyzacji
2023.10.06 – Cho Oyu (8201 m n.p.m.), w 4 dni
2024.05.12 – Makalu (8484 m n.p.m.), po raz drugi
2024.07.21 – Gasherbrum II (8035 m n.p.m.)
2024.07.28 – Gasherbrum I (8080 m n.p.m.), dwa szczyty w 7 dni
2024.10.09 – Shishapangma (8027 m)
— ֍ —
WEJŚCIA NA SZCZYTY KORONY ZIEMI (7)
2017.12.26 – Mt. Kościuszko (2228 m n.p.m., najwyższy szczyt Australii)
2019.03.13 – Kilimanjaro (5895 m n.p.m., najwyższy szczyt Afryki)
2019.12.26 – Mt. Vinson (4892 m n.p.m., najwyższy szczyt Antarktydy)
2020.01.20 – Aconcagua (6961 m n.p.m., najwyższy szczyt Ameryki Południowej)
2020.09.01 – Mt. Blanc (4810 m n.p.m., najwyższy szczyt Europy)
2021.05.12 – Mt. Everest (8848 m n.p.m., najwyższy szczyt Azji i Planety)
2023.06.04 – Denali (6190 m n.p.m., najwyższy szczyt Ameryki Północnej)
Do skompletowania pozostają (2):
Elbrus (5642 m n.p.m., wliczany do Korony Ziemi jako najwyższy szczyt graniczny Europy i Azji);
Piramida Carstensz (4884 m n.p.m., najwyższy szczyt Australii i Oceanii).
— ֍ —
INNE OSIĄGNIĘCIA I DOKONANIA
— ֍ —
Nagrody
1. Kolos za Wyczyn Roku 2022 – za osiągnięcia wspinaczkowe dokonane w Himalajach i Karakorum, czyli wejście na siedem ośmiotysięczników w 3 miesiące;
2. Orzeł za 2022 rok, nagroda Klubu Wysokogórskiego Warszawa – za osiągnięcia wspinaczkowe dokonane w Himalajach i Karakorum, czyli wejście na siedem ośmiotysięczników w 3 miesiące;
3. Primus Inter Pares w 2023 roku – za osiągnięcia wysokogórskie;
4. Kolos za Wyczyn Roku 2023 – wyróżnienie za dokonania w 2023 roku.
— ֍ —
Wspinaczki, eksploracje, podróże i inne wyczyny
1. Weszła na Mauna Kea i Mauna Loa w 2015, Mount Fuji w 2017, Wulkan Bromo w 2017, dokonała 60 godzinnego przejścia Northern Circut na Wyspie Północnej w Nowej Zelandii w 2018, przeszła trekking po 5 wulkanach na Reunionie Francuskim w 2019, weszła na Pico del Teide na Teneryfie, Grossglockner w 2020, Pik Lenina w 2021, Khala Pattar i Lobuche East w 2021.
2. Przeszła samotnie i jednocześnie Tour du Mont Blanc oraz Haute Route (od Chamonix do Zermatt) w 2020 (ponad 360 km w dwa tygodnie), pokonała Alta Via II we Włoszech w 15 dni (185 km, wspinając się po drodze na bocznych ferratach).
3. Eksplorowała Amerykę Południową i w niecałe 3 miesiące zwiedziła Ekwador (w tym Wyspy Galapagos), Peru, Boliwię, Chile w 2002.
4. Zwiedziła Stany Zjednoczone Ameryki Północnej w niecałe 3 miesiące w 2006, pokonując autem ponad 30.000 km, a potem USA i Kanadę w 2015, odwiedzając też każdy stan USA i pokonując autem 45.700 km, a na przełomie 2017 i 2018 przez 2 miesiące eksplorowała Australię, pokonując 13.500 km oraz Nową Zelandię w 2018 roku (5.000 km w miesiąc).
5. Samotnie podróżowała Koleją Transsyberyjską z Moskwy do Irkucka, eksplorując potem okolice Jeziora Bajkał oraz wchodząc w 2017 na Pik Czekanowskiego i Czerskiego (w ramach rocznej podróży dookoła świata 2017-2018).
6. Zwiedziła 140 krajów na wszystkich kontynentach, głównie samotnie, indywidualnie, tylko z plecakiem. Odwiedzała również regiony bardzo egzotyczne i odległe, np. położone w Oceanii, czy też Australię, Nową Zelandię, Falklandy/Malwiny, Ziemię Ognistą.
7. Aktywnie nurkuje (m.in. w Malezji, Indonezji, Filipinach), jeździ na nartach i rowerze.
8. Napisała dwie książki: „Moja Azja. Dora na szlaku” (Wydawnictwo Nowoczesne, Poznań, 2019) o podróży po Azji oraz „Australia i coś więcej” (Wydawnictwo Nowoczesne, Poznań, 2024) o samotnej wyprawie backpackerskiej dookoła świata.
— ֍ —
Podczas spotkania będzie można kupić najnowszą książkę Doroty i otrzymać dedykację z podpisem autorki.
— ֍ —
O NAJNOWSZEJ KSIĄŻCE
„Australia i coś więcej” Dora Rasińska, to niezwykła backpackerska wędrówka samotnej kobiety dookoła świata – 40 krajów w 385 dni, w tym tysiące przejechanych mil po Australii i Nowej Zelandii. Podróż zaczyna się w Rosji i odbywa się przez Mongolię, Japonię aż po odległe zakątki świata – jak Polinezja Francuska, Fidżi, Vanuatu, Papua Nowa Gwinea, Nowa Zelandia, Palau. Wraz z autorką odkrywamy nie tylko ciekawe miejsca, ale też ludzi, zwyczaje, odmienną kulturę. Wspólnie nurkujemy z mantami, uciekamy przed wężami morskimi na Wyspie Niue, przeżywamy tropikalny klimat w Mikronezji, jemy ryżowe słodkości w Kioto. Dowiemy się też, czy warto wejść na Fudżi, jak wyglądają smoki z Komodo, czy szarańcza w przyprawach jest smaczna, co to jest ceremonia kava kava i gdzie jest się traktowanym jak prawdziwa „biała” królowa. Świat jest przecież zbyt fascynujący, by pozostawać w jednym miejscu, a podróż czeka tuż za rogiem. Bo najważniejszy w naszym życiu jest bagaż przeżyć i doświadczeń, który pozostaje na zawsze. Nie bójmy się marzyć i chciejmy realizować własne marzenia, nawet te najbardziej nierealne.

Jej bohaterka – zakochana, poniżona, zdesperowana – prowadzi swoją ostatnią telefoniczną rozmowę z mężczyzną, który od niej odszedł. W mieszkaniu w towarzystwie spakowanych walizek kochanka i jego osieroconego psa, miotając się od wściekłości do smutku, trawi miłosną katastrofę. Sięga po pigułki, chwyta za siekierę, rozlewa benzynę: chciałaby zabić siebie, chciałaby zniszczyć jego, chce zagrać rolę życia w dramacie zwanym rozstaniem. Zmienia kostiumy i maski, przymierza konwencje, błaga, krzyczy i szepcze: sprawdza, czy ta historia powinna skończyć się tragedią czy może jednak... happy endem?
Nakręcony w czasie pandemii, średniometrażowy, luźno inspirowany sztuką Jeana Cocteau „Ludzki głos” to esencja almodovarowskiego świata: bo tekst Cocteau Hiszpan wykorzystał już w „Kobietach na skraju załamania nerwowego” i „Prawie pożądania”. Bo zarówno muzyka, jak i elementy ekstrawaganckiej scenografii w nowym filmie pochodzą z poprzednich dzieł Almodóvara. Bo jego kino to namiętna miłosna opowieść, w której pierwszoplanową rolę grały niemal zawsze wyraziste, niezwykłe bohaterki. Swinton jest jedną z nich, ale zarazem przychodzi z innego świata („Klienci kochają moją bladość. Ową mieszankę szaleństwa i melancholii” – pozwala sobie w filmie na autoironię). Wnosi do almodovarowskiego mikrokosmosu kobiecą niezależność i siłę przetrwania. Ta kobieta nigdy nie będzie ofiarą. „Ludzki głos” wypowiada więc słowa pożegnania dla pewnego etapu twórczości Pedra Almodóvara i zapowiada jej nowy rozdział.
Filmowi towarzyszy arcyciekawa rozmowa, w której reżyser i jego nowa muza dopowiadają ten wątek. Rozdzieleni przez pandemię, ze swoich domów mówią o pracy nad filmem, miłości do kina, inspiracjach i – wspólnych! – planach na niedaleką przyszłość.


Mieszkający w stolicy Bhutanu Ugyen ma jasno sprecyzowany plan na życie. Mężczyzna marzy o karierze piosenkarza i w tym celu planuje wyjechać do Australii. Zanim jednak będzie mógł to zrobić, musi odbyć ostatni rok rządowej służby nauczycielskiej.
Decyzją przełożonych trafia do najbardziej odległej wiejskiej szkoły. Położone na wysokości pięciu tysięcy metrów miejsce nie ma nic wspólnego z wygodnym życiem, jakie do tej pory prowadził. Nie ma tam elektryczności, brakuje jakichkolwiek materiałów edukacyjnych, a w klasie, w której ma prowadzić zajęcia, obok swoich podopiecznych spotkać może… yaka.
Choć początkowo Ugyen chce jak najszybciej stamtąd uciec, zaangażowanie młodych uczniów, ale też serdeczność i niesamowita siła mieszkańców wioski sprawiają, że zaczyna zmieniać opinie o tym wyjątkowym miejscu...
"Lunana. Szkoła na końcu świata" jest przepiękną i poruszającą opowieścią o sile człowieczeństwa i zaskakujących scenariuszach, jakie potrafi pisać życie, a piękne górskie krajobrazy, muzyka i subtelne poczucie humoru dodają filmowi niesamowitego klimatu.


Niemcy 2020
REŻYSERIA: Hanno Olderdissen
„Lassie, wróć!” to chwytająca za serce historia nierozerwalnej przyjaźni chłopca i jego wiernego owczarka collie, oparta na bestsellerowej książce Erica Knighta, do dziś uchodzącej za najpiękniejszą tego typu opowieść, jaką kiedykolwiek napisano.
Dwunastolatek Flo i suczka Lassie są parą nierozłącznych przyjaciół. Niestety tata chłopca traci pracę i cała rodzina musi przenieść się do małego mieszkania, gdzie psy nie są akceptowane. Zrozpaczony Flo, chcąc nie chcąc, musi rozstać się z Lassie. Pies zostaje oddany w ręce rozpieszczonej dziewczynki – Priscilli, która zawozi go do swojego domu nad morzem. Jednak gdy tylko nadarza się okazja, Lassie wykorzystuje szansę i ucieka. Dając popis niezwykłego sprytu i mądrości, przemierza cały kraj, by odnaleźć Flo. Ale nie tylko ona wpada na podobny pomysł. Również Flo, nie mogąc znieść samotności, zaczyna szukać suczki. Chociaż dwójkę przyjaciół dzielą setki kilometrów, chłopiec i zwierzę zrobią wszystko, żeby znów być razem.

